Day 3: Snowy Glow & Day 4: Create

Good morning, good afternoon and good evening!

23 december, aka Day 3 of my 17 Days of Winter

Dus, volgens mijn planning zou ik deze dag gaan schilderen. Wat ik echt ging doen was winkelen... oh I'm bad! Mijn moeder bood het aan, aangezien ik al een paar weken aan het zeuren was om winterschoenen. Zij wilde ook nog wat Kerstcadeautjes kopen, en omdat ik al niet meer in Kerstman geloof (mijn broertje wel, awh!) mocht ik mee.

Na 6 uur door Rotterdam centrum te hebben gedwaald, gaf ik het eindelijk op. Óf ik had een veel te kritische smaak, óf een te dunne portemonnee. De enige winterschoenen die ik leuk vond waren Timberlands, Dr. Martens en ofc. de Jeffrey Campbell Lita's, maar die werden het allemaal niet. Dus mijn tenen gaan nu kou lijden deze winter, of ik moet geld gaan verspillen aan schoenen die ik lelijk vind. Hmm, moeilijk. Iemand?

Gelukkig werd ik opgevrolijkt door nieuwe schoenen voor in de lente, very pretty brogues/oxfords, but I can't show you yet! 

's Avonds aten we in een Japans restaurant, waar ja, karaoke werd gezongen! Ik zelf was te verlegen (of ik wilde gewoon niet herkend worden door wie dan ook) om het zelf ook te proberen. Japanners kunnen grappig zingen, dat kan ik je in elk geval wel vertellen. Ik wil nog steeds ook een keer naar een stand-up comedy café, maar dat zoek ik later nog wel uit. 

24 december, aka Day 4! 

Ik was dus van plan om vrijwilligerswerk te doen in een bejaardentehuis. Het leek me erg leuk om een speciale ervaring op te doen, iets leerzaams te doen en 'een goed medemens te zijn'. Dus 's ochtends werd ik enthousiast wakker en deed zelfs een fijne vrijwilligerswerk-bij-een-bejaardentehuis-outfit aan. Ik stapte op mijn fiets en fietste erheen en trad het best mooie gebouw in. Toen de vrouw mij aankeek en vroeg wat ik hier deed was ik weer eens even sprakeloos (dat word ik altijd om momenten wanneer ik juist hoor te praten), maar antwoordde toen dat ik hier vrijwilligerswerk wilde doen. De vrouw lachte even zei dat dat niet zomaar kon, want ik moest eerst solliciteren, een contract afleggen, want ja, 'misschien was ik wel een terrorist'! 

(Vervang in je gedachte de baby handjes door mijn handen met aan mijn rechtermiddelvinger een ring met een enorme knaloranje steen en op mijn linkerhand 'INFINITY' geschreven.) Dit wil ik ook! 

Ik was teleurgesteld. En boos. Het klinkt heel loser-achtig, maar dat was één van de hoogtepunten van mijn vakantie, omdat het zo speciaal was. En als ex-shop-verslaafde (echt waar, ik ben er overheen!) ging ik natuurlijk doelloos naar een winkelcentrum, om daar vervolgens te lopen nietsen.

's Middags ging ik maar doelloze dingen doen, mijn kamer opruimen en mijn verhaal over geesten verder schrijven (interesse, anyone?).

En 's avonds installeerde ik mijn stereo in de woonkamer en sloot mijn telefoon vol Kerstmuziekjes aan. Ik hielp mijn moeder met het voorbereiden van al het vlees, brood en vis-waren terwijl mijn vader het gourmetstel installeerde op de tafel. Mijn broertje ging zich alvast 'optutten', want hij is nogal de grootste ijdeltuit thuis (nee echt waar, hij gebruikt meer handcrème dan mijn moeder en ik samen).

Normaal doen wij niet heel erg aan het 'mooi-maken-voor-het-familie-diner', maar ik wilde gewoon een excuus om er mooi (vertaling: aparter dan normaal) uit te zien, dus ik zei tegen iedereen dat zij zich ook mooi moesten maken.

Mijn broertje trok een overhemd met stropdas aan, mijn vader wilde het lekker overdreven doen door zijn hele pak, met dure stropdas, leren schoenen, veel te sterke aftershave en al te dragen en mijn moeder trok een LBD aan en een laagje lipstick.

Oh, en ik natuurlijk. Ik zag er een beetje raar uit want ik had pas op het laatste moment bedacht dat we allemaal iets 'fabulous' aan moesten trekken, dus ik had helemaal niets gekocht. Na 20 minuten voor mijn kast te hebben gestaan, moest ik van mijn moeder opschieten, dus ik flanste binnen vijf minuten een 'oké-look' in elkaar.

Verder heb ik mijn haar in een hoge staart gedaan en een ring erdoorheen geschoven. Ik wilde eigenlijk los haar, maar mijn plukken bleven de hele tijd in mijn pailletten shirt steken, dus ik werd door Moeder Natuur gedwongen.

Een tijdje later stonden mijn ouders en broertje heel cheesy onderaan de trap toe te kijken hoe ik 'elegant van de trap afliep', wat in werkelijkheid eerder vallen van de trap was. Maar nevermind, mijn vader ving me op.

Daarna gingen we eten, en ik bedacht om iedereen iets te laten opbiechten. Mijn vader begon te vertellen over alle kattenkwaad die hij vroeger uithaalde, terwijl mijn moeder vertelde dat zij vroeger weleens 'aan het raar zijn' was geweest.

Het was in elk geval allemaal heel gezellig, en daarna aten we nog een chocolade ijsje met stukjes fruit, chocoladesaus, slagroom en snoepjes.

Liefs,
Linda Ruan