Ja, het is weer zover hoor, tijd voor -alweer- een nieuw jaar! Terwijl er misschien mensen bij jou over de vloer komen, maken je ouders zich misschien zorgen of de champagne nog wel goed is en is je broer druk bezig met het onderzoeken van het vuurwerk.
Oh en dan hebben we jou.
Ten eerste, wat trek je aan?
Mijn eerste en belangrijkste tip is: Trek NIETS van nylon aan! Misschien ben je er al bekend mee, maar nylon vat heel snel vlam en onder grote hitte begint deze stof te smelten. Wanneer deze massa vervolgens in contact komt met je huid, gaat het erin branden en blijft dit voor altijd, wees dus voorzichtig!
Verder is het fijn om iets lichts van kleur en natuurlijk iets warms aan te trekken. Wat dacht je bijvoorbeeld van een oversized beige poncho met aztekenprint en een goede spijkerbroek?
Ikzelf heb het volgende aan:
Ten tweede, goede voornemens.
Het is heel handig om een lijstje te maken, zodat je een duidelijk doel hebt voor het nieuwe jaar. Maar leg de lat niet te hoog! Als je opschrijft: 'Minstens 20 kilo afvallen, alleen maar 9ns en 10en halen op school, geen enkele cent uitgeven en vervolgens een auto kopen enz.' werkt dat niet helemaal. Schrijft dus dingen op die ook werkelijk haalbaar zijn! Mijn eigen lijstje staat ergens gekrabbeld tussen mijn diary post (komt nog!).
Thank you!
Ik begon mijn blog in summer '11, maar was al snel gestopt. Begin 2012 was één van mijn goede voornemens ook: 'Je blog weer oppakken', en dat deed ik. Ik begon dus eigenlijk precies een jaar geleden écht intensief te bloggen en dit hele jaar is mij goed bevallen. Ik wil echt mijn lezeressen bedanken voor alle lieve reacties en tijd om mijn artikels te lezen. Jullie zorgen ervoor dat ik door blijf gaan (oké, en de leuke modeevents en goodies ook) met bloggen. Laten we er een blogilicious 2013 van maken!
En verder...
Wees voorzichtig met vuurwerk, tien vingers staan mooier op een foto op Lookbook dan vier! Breng tijd door met familie en/of vrienden, rond een paar laatste 2012 beloftes af, dans in het rond, tweet elk uur 'HAPPY NEW YEAR' in de taal van de landen waarbij het op dat moment 00.00 is, lach veel en ga gezond het jaar 2013 in!
Ik wens jullie allemaal een magisch nieuw jaar toe, en laten we er samen minstens nog een jaar tegenaan gaan!
Liefs,
Linda Ruan
12/31/2012
12/28/2012
Day 5, 6, 7 and 8
Hello!
Ik weet het, ik post véél te weinig, and I'm sorry. Maar ik ben dat aan het veranderen, nu bijvoorbeeld. Ik hoor eigenlijk te slapen en mijn ziekteverwekkertjes te verslaan, maar ik blog dapper door! Terwijl alle mensen die vandaag bij ons op bezoek zijn ijs zitten te eten in de woonkamer, lig ik in bed en creëer ik letters op jullie beeldscherm! Niet dat ik dat erg vind hoor, bloggen is awesome en walnotenijs is niet eens zo lekker.
Day 5: Dreaming of a White Christmas
25 december 2012
Oh, wat hou ik van het woord 'Kerst'! Deze morgen werd ik wakker en keek ik hoopvol naar buiten, maar jammer genoeg zag ik geen sneeuwwit uitzicht. Desalniettemin was ik vrolijk en verheugde ik me al op het Kerstdiner, de talloze Kerstfilms en natuurlijk de cadeautjes.
12/24/2012
Day 3: Snowy Glow & Day 4: Create
Good morning, good afternoon and good evening!
23 december, aka Day 3 of my 17 Days of Winter
Dus, volgens mijn planning zou ik deze dag gaan schilderen. Wat ik echt ging doen was winkelen... oh I'm bad! Mijn moeder bood het aan, aangezien ik al een paar weken aan het zeuren was om winterschoenen. Zij wilde ook nog wat Kerstcadeautjes kopen, en omdat ik al niet meer in Kerstman geloof (mijn broertje wel, awh!) mocht ik mee.
Na 6 uur door Rotterdam centrum te hebben gedwaald, gaf ik het eindelijk op. Óf ik had een veel te kritische smaak, óf een te dunne portemonnee. De enige winterschoenen die ik leuk vond waren Timberlands, Dr. Martens en ofc. de Jeffrey Campbell Lita's, maar die werden het allemaal niet. Dus mijn tenen gaan nu kou lijden deze winter, of ik moet geld gaan verspillen aan schoenen die ik lelijk vind. Hmm, moeilijk. Iemand?
12/23/2012
Day 1: Make A Wish & Day 2: Jingles
Omdat ik eergisteren en gisteren geen tijd had (= te lui was) om posten over mijn dag te maken, doe ik ze vandaag allebei! Niet alles ging precies volgens planning, maar dat maakt niet uit want ik was toch al niet zo'n plannings-persoon. Weet je wat, ik ga gewoon elke keer per 2 dagen een post doen met verslagen van de laatste 2 dagen.
Vrijdag 21 december, aka Day 1 of my 17 Days of Winter, aka de dag van de Apocalyps, aka de dag dat de wereld vergaat.
Nadat 'Good Time' - Carly Rae Jepsen ft. Owl City op volume 10 afging, stond ik moeizaam op. Ik zag echt best tegen de dag op - ik had niet de allerleukste vakken die dag, maar de gedachte dat het bijna Kerstvakantie zou zijn trok me erdoorheen. Ik koos mijn allerleukste outfit uit (eigenlijk niet HAHA, het was echt de saaiste outfit ooit: Cross Tee - New Look, Denim Jacket - New Look, Black Jeans - H&M) en had een fijn ontbijt: yoghurt met aardbei, zwarte/blauwe bessen en die andere soort bessen waarvan ik de naam niet meer weet. Daarbij had ik sandwiches en ik ben een groot sandwich-fan.
Daarna ging ik, zoals de meeste mensen van mijn leeftijd doen, naar school. Gelukkig was het een kort dagje, met vooral veel films kijken (ofterwijl muziek luisteren, twitteren, huiswerk overschrijven enz.) en nog andere leuke dingen.
12/17/2012
17 Days Of Winter
Good evening!
Ik ben zo'n persoon die bijna elke vakantie, in Nederland of elders, elke dag precies hetzelfde doet, namelijk niets. De laatste zomervakantie heb ik China wel heel wat beleefd (mijn vriendinnen kunnen dit herkennen aan letterlijk 50 A4tjes aan vakantiemail) maar de laatste twee weken in Nederland heb ik alleen maar geOne Directioned. Dus daar wil ik wat aan veranderen!
Ook ben ik een soort persoon die er niet tegen kan als niet alles precies gepland/in een schema staat. Ik schrijf letterlijk op: '17.00 - 18.00: Vervelen en niets doen' in mijn geheime gestoorde notitieboekje op. Dus ik dacht, waarom combineer ik niet deze twee geweldige (?) kwaliteiten van mezelf?!
Ik bedacht me om de hele Kerstvakantie mijn activiteiten uit te plannen! En natuurlijk lekker vol, zodat ik een enorme massa aan nieuwe belevingen, ervaringen, mensenkennis, woordenschat, verhalen en foto's heb! Dus, ik ga de plannen van de 17 dagen van mijn winter in deze post globaal beschrijven, en vervolgens komt er in de Kerstvakantie elke twee dagen een post over de laatste twee dagen met verslagen van mijn activiteiten en foto's (waarop dus oufits!), hooray!
21 december
Ten eerste: deze dag overleven! verder heb ik 's ochtends school, 's middags Kerstviering op school en dan ga ik Kerstachtig doen in het tussenuur met een aantal vriendinnen. 's Avonds hou ik mijn schattige schaatsfeestje met mijn vriendinnen, inclusief warme chocomelk.
22 december
Elke zaterdag ga ik, omdat ik origineel van Chinese afkomst ben, naar een school waar ik Chinees leer. Daarna ga ik nog wat last-minute Kerst aankoopjes doen. 's Avonds ga ik picnickend dineren bij een meer/strand. Zonder moeder, want die kan niet tegen de kou.
23 december
Schilderen, en dan bedoel ik op een van de manieren hieronder. Vervolgens of heel trots in mijn kamer ophangen, of langs de straten van Rotterdam gaan zitten om hem proberen te verkopen. 's Avonds naar een karaoke of stand up comedy (is ongeveer hetzelfde toch?) cafe gaan, om mijn lachspieren te trainen.
24 december
Vrijwilligerswerk in een bejaardetehuis doen, precies op de dag voor Kerst, hoe toepasselijk! Lijkt me heel erg leuk om te proberen! 's Avonds gourmetten en gestoord veel eten.
25 december
Kerstactiviteiten, zoals koekjes bakken, visite ontvangen, cadeautjes uitpakken, Kerstfilms kijken en mijn familie in China opbellen. 's Avonds wil ik nog iets speciaals doen met Kerst, maar ik weet nog niet wat.
26 december
Nog enkele Kerstactiviteiten doen, daarna al mijn huiswerk maken en alvast wat gaan leren (ja, op tweede Kerstdag.. de Kerstactiviteiten zijn op een gegeven moment op.)
27 december
Socializen: Overdag met een vriend een coole nieuwe stad ontdekken (nou ja, hij woont daar, maar ik niet) en 's avonds met vriendinnen logeren en de nodige logeeractiviteiten vervullen.
28 december
Met mijn moeder een dagje naar Antwerpen (!) met de trein. Niet alleen voor het shoppen hoor! Ook voor de.. eh.. cultuur!
29 december
Fietsen naar Rotterdam (ik begin echt actief te worden!), en daar foto's maken! Ik wil mijn fotoskills wat verhogen, dus ik begin een beetje met leuke stadsfoto's. Verder wil ik nog naar een aantal vintage/tweedehands winkels.
Ik ben zo'n persoon die bijna elke vakantie, in Nederland of elders, elke dag precies hetzelfde doet, namelijk niets. De laatste zomervakantie heb ik China wel heel wat beleefd (mijn vriendinnen kunnen dit herkennen aan letterlijk 50 A4tjes aan vakantiemail) maar de laatste twee weken in Nederland heb ik alleen maar geOne Directioned. Dus daar wil ik wat aan veranderen!
Ook ben ik een soort persoon die er niet tegen kan als niet alles precies gepland/in een schema staat. Ik schrijf letterlijk op: '17.00 - 18.00: Vervelen en niets doen' in mijn geheime gestoorde notitieboekje op. Dus ik dacht, waarom combineer ik niet deze twee geweldige (?) kwaliteiten van mezelf?!
Ik bedacht me om de hele Kerstvakantie mijn activiteiten uit te plannen! En natuurlijk lekker vol, zodat ik een enorme massa aan nieuwe belevingen, ervaringen, mensenkennis, woordenschat, verhalen en foto's heb! Dus, ik ga de plannen van de 17 dagen van mijn winter in deze post globaal beschrijven, en vervolgens komt er in de Kerstvakantie elke twee dagen een post over de laatste twee dagen met verslagen van mijn activiteiten en foto's (waarop dus oufits!), hooray!
21 december
Ten eerste: deze dag overleven! verder heb ik 's ochtends school, 's middags Kerstviering op school en dan ga ik Kerstachtig doen in het tussenuur met een aantal vriendinnen. 's Avonds hou ik mijn schattige schaatsfeestje met mijn vriendinnen, inclusief warme chocomelk.
22 december
Elke zaterdag ga ik, omdat ik origineel van Chinese afkomst ben, naar een school waar ik Chinees leer. Daarna ga ik nog wat last-minute Kerst aankoopjes doen. 's Avonds ga ik picnickend dineren bij een meer/strand. Zonder moeder, want die kan niet tegen de kou.
23 december
Schilderen, en dan bedoel ik op een van de manieren hieronder. Vervolgens of heel trots in mijn kamer ophangen, of langs de straten van Rotterdam gaan zitten om hem proberen te verkopen. 's Avonds naar een karaoke of stand up comedy (is ongeveer hetzelfde toch?) cafe gaan, om mijn lachspieren te trainen.
24 december
Vrijwilligerswerk in een bejaardetehuis doen, precies op de dag voor Kerst, hoe toepasselijk! Lijkt me heel erg leuk om te proberen! 's Avonds gourmetten en gestoord veel eten.
25 december
Kerstactiviteiten, zoals koekjes bakken, visite ontvangen, cadeautjes uitpakken, Kerstfilms kijken en mijn familie in China opbellen. 's Avonds wil ik nog iets speciaals doen met Kerst, maar ik weet nog niet wat.
26 december
Nog enkele Kerstactiviteiten doen, daarna al mijn huiswerk maken en alvast wat gaan leren (ja, op tweede Kerstdag.. de Kerstactiviteiten zijn op een gegeven moment op.)
27 december
Socializen: Overdag met een vriend een coole nieuwe stad ontdekken (nou ja, hij woont daar, maar ik niet) en 's avonds met vriendinnen logeren en de nodige logeeractiviteiten vervullen.
28 december
Met mijn moeder een dagje naar Antwerpen (!) met de trein. Niet alleen voor het shoppen hoor! Ook voor de.. eh.. cultuur!
29 december
Fietsen naar Rotterdam (ik begin echt actief te worden!), en daar foto's maken! Ik wil mijn fotoskills wat verhogen, dus ik begin een beetje met leuke stadsfoto's. Verder wil ik nog naar een aantal vintage/tweedehands winkels.
12/14/2012
Live And Let Die
Het bandshirt is van H&M x Guns N Roses, leren jasje van One by One, short heb ik zelf geknipt uit een wijduitlopende jeans van Esprit, sokken van Zeeman en les boots van TAXI.
Hmm, ik voelde me eigenlijk wel een beetje cool door deze outfit. Misschien dat jullie het herkennen, maar ik heb vaak dat ik mijn gedrag heel erg door mijn kleren laat beinvloeden. Draag ik een outfit zoals deze, dan begin ik vaak heel 'cool' te doen (waar ik niet altijd in slaag), maar draag ik een outfit zoals deze, dan begin ik mezelf automatisch wat netter te gedragen.
Ik heb er trouwens een 'girlcrush' bij (naast Adriana Lima en mezelf :D), Alex Steele!
Kijk hoe pretty en retro ze is! :)
Wintertijd = truientijd. En omdat ik een groot tekort aan truien heb (over een weekje ga ik truienshoppen, dan zijn jullie van mijn gezeur af!) steel ik mijn vader's truien, die in maat XXL zijn. Maar dan maakt niet uit, ik vind ze wel cool dus ik draag die gewoon lekker naar school!
Love,
Linda Ruan
12/10/2012
How to... Face Your Fears #2
Natuurlijk, mijn blog is gezellig en gaat over mijn leventje, kleding,
schoenen en andere leuke dingen. Maar ik wil jullie, en mezelf, ook iets
serieus en erg nuttigs bijbrengen. Iets als angsten overwinnen.
Iedereen heeft wel angsten. Of het nou iets is als slakken (brrr!) en spinnen, of dat het iets is wat dieper ligt, zoals afwijzing en afkeur, liever mijden we ze allemaal. Maar, is mijden wel de beste manier? Kan het misschien grofweg zo zijn dat, wanneer je al je angsten alleen maar ontloopt, ze juist opstapelen en op een gegeven moment op je onzekerheid toeslaan? Dit is iets waar ik de laatste tijd veelal over nadenk, en mijn conclusie, na zo'n 20 uur beraad met mijn hoofd, is dat de beste oplossing uiteindelijk toch is om je angsten te overwinnen.
Jullie hebben misschien mijn vorige editie van FYF gezien, namelijk deze. Hierin heb ik de eerste twee persoonlijke angsten besproken, namelijk publiekelijk zingen/andere vormen van entertainment en insecten. Deze keer ga ik onzekerheden qua uiterlijk en alleen in het pikkedonker slapen bespreken.
You Are Beautiful
Alle meisjes zijn mooi. ALLE, dus jij ook! Het is echt een kwestie van tijd voordat alle meisjes het beginnen te geloven. Er is altijd wel iets dat je mooi vind aan jezelf, van de vorming van je wenkbrauwen tot het feit dat je een geweldig zandloperfiguur hebt. In plaats van te denken aan je mindere punten, is het juist fijn om je goede punten te accentueren en daaraan te denken!
I'm-beautiful-list
Wat helpt is bijvoorbeeld een lijstje opstellen, met alles wat je leuk vind aan jezelf! Wees niet bang dat anderen je arrogant zullen vinden, je houdt het lijstje alleen voor jezelf. Ik heb er ook één, en ik heb gewoon lekker overdreven opgeschreven: 'Ik heb de meest perfecte neus ter wereld'. Het mag misschien niet waar zijn, maar who cares? I sure the hell don't!
Flush everyone's opinion
Behalve die van jezelf. Een keer maakte een jongen een rotopmerking naar mij en daar heb ik nog een paar dagen mee gezeten, maar daarna dacht ik 'screw you! Het enige wat belangrijk is, is wat IK van mezelf vind, niet jij.' (excuses voor mijn taalgebruik). En ik weet dat het moeilijk is, mensen zijn nou eenmaal kuddedieren en trekken zich dus veel aan van anderen. Maar het voelt zo bevrijdend om jezelf gewoon niets van anderen aan te trekken. Doe die getoupeerde staart in, zet die blauwe glitter cowboyhoed (als je je er heel fijn bij voelt) op en trek die flaired jeans uit de jaren '80 aan! Met genoeg zelfvertrouwen kun je alles laten slagen!
Oké, om eerlijk te zijn, soms zijn er ook wel mensen die ik niet zo mooi vind, maar 9 van de 10 keer zijn dat mensen die zich onaardig gedragen. Ikzelf vind mensen die gemeen zijn, automatisch minder mooi en andersom. Dus, wees aardig, lach, neem een zelfverzekerde houding aan en niemand kan meer van je zeggen dat je lelijk bent!
Natuurlijk valt er nog veel meer te zeggen over onzekerheid qua uiterlijk, bijvoorbeeld: invloeden van traumatische gebeurtenissen in het verleden (bijv. pesterijen), gevolgen van zeer sterke onzekerheid (anorexia nervosa, operaties enz.) en dieper liggende oorzaken. Ik heb een post gemaakt die deze dingen ook bespreekt, deze.
No limits.
It's the dark
Veel mensen zijn bang in het donker, en dat is ook niet zo gek. Je lichaam kan niet goed tegen het feit dat één van je zintuigen bijna geen prikkels kan opvangen. Vooral wanneer je 's avonds laat alleen na een enge film naar bed gaat kunnen de rillingen over je rug lopen. In dit geval is het nog niet heel ernstig, dat is meestal na de eerste nacht (of drie) wel over. Maar er zijn ook mensen die gewoon altijd heel bang zijn in het donker. Dat is moeilijker, en daar kom je bijna niet vanaf zonder hulp.
Maar ofcourse gaan we het gewoon proberen! Want wij Paris&Rosenaars (oh mijn god, dat heb ik niet zojuist gezegd...) kunnen alles!
Practical Tips
1. Laat een tijdje een klein lampje aan, maar na een tijdje moet je wel proberen ook dit lampje niet meer nodig te hebben.
2. Probeer de prikkel 'donkerheid' eens te koppelen aan iets positiefs. Je kunt bijvoorbeeld je hoofd een beetje masseren zodra het donker is, of jezelf insmeren met bodylotion of aan iets lekkers ruiken. Zo zal je hoofd automatisch de donkerheid fijner vinden.
3. Zoek uit wáárom je bang bent in het donker. Doordat je bang bent voor dingen als moordenaars, inbrekers enz.? Of door het gevoel dat je nu alleen en eenzaam bent? Of misschien doordat je je door de donker heel negatief voelt en alle slechte herinneringen terugkomen? Pas als je het precies weet, kun je echt geholpen worden.
4. Praat met je ouders over dit probleem, zij weten wat het beste voor je is. Is het echt ernstig door bijvoorbeeld een echt traumatische gebeurtenis? Praat dan met een psycholoog.
*I'm the light in my own darkness.
Hmm, na al deze minder fijne dingen te hebben besproken is het tijd voor een 'awhh'. Toch? Ik vind van wel. Een katje met beanie en bril, aawh!
Liefs,
Linda Ruan
Iedereen heeft wel angsten. Of het nou iets is als slakken (brrr!) en spinnen, of dat het iets is wat dieper ligt, zoals afwijzing en afkeur, liever mijden we ze allemaal. Maar, is mijden wel de beste manier? Kan het misschien grofweg zo zijn dat, wanneer je al je angsten alleen maar ontloopt, ze juist opstapelen en op een gegeven moment op je onzekerheid toeslaan? Dit is iets waar ik de laatste tijd veelal over nadenk, en mijn conclusie, na zo'n 20 uur beraad met mijn hoofd, is dat de beste oplossing uiteindelijk toch is om je angsten te overwinnen.
Jullie hebben misschien mijn vorige editie van FYF gezien, namelijk deze. Hierin heb ik de eerste twee persoonlijke angsten besproken, namelijk publiekelijk zingen/andere vormen van entertainment en insecten. Deze keer ga ik onzekerheden qua uiterlijk en alleen in het pikkedonker slapen bespreken.
You Are Beautiful
Alle meisjes zijn mooi. ALLE, dus jij ook! Het is echt een kwestie van tijd voordat alle meisjes het beginnen te geloven. Er is altijd wel iets dat je mooi vind aan jezelf, van de vorming van je wenkbrauwen tot het feit dat je een geweldig zandloperfiguur hebt. In plaats van te denken aan je mindere punten, is het juist fijn om je goede punten te accentueren en daaraan te denken!
I'm-beautiful-list
Wat helpt is bijvoorbeeld een lijstje opstellen, met alles wat je leuk vind aan jezelf! Wees niet bang dat anderen je arrogant zullen vinden, je houdt het lijstje alleen voor jezelf. Ik heb er ook één, en ik heb gewoon lekker overdreven opgeschreven: 'Ik heb de meest perfecte neus ter wereld'. Het mag misschien niet waar zijn, maar who cares? I sure the hell don't!
Flush everyone's opinion
Behalve die van jezelf. Een keer maakte een jongen een rotopmerking naar mij en daar heb ik nog een paar dagen mee gezeten, maar daarna dacht ik 'screw you! Het enige wat belangrijk is, is wat IK van mezelf vind, niet jij.' (excuses voor mijn taalgebruik). En ik weet dat het moeilijk is, mensen zijn nou eenmaal kuddedieren en trekken zich dus veel aan van anderen. Maar het voelt zo bevrijdend om jezelf gewoon niets van anderen aan te trekken. Doe die getoupeerde staart in, zet die blauwe glitter cowboyhoed (als je je er heel fijn bij voelt) op en trek die flaired jeans uit de jaren '80 aan! Met genoeg zelfvertrouwen kun je alles laten slagen!
Oké, om eerlijk te zijn, soms zijn er ook wel mensen die ik niet zo mooi vind, maar 9 van de 10 keer zijn dat mensen die zich onaardig gedragen. Ikzelf vind mensen die gemeen zijn, automatisch minder mooi en andersom. Dus, wees aardig, lach, neem een zelfverzekerde houding aan en niemand kan meer van je zeggen dat je lelijk bent!
Natuurlijk valt er nog veel meer te zeggen over onzekerheid qua uiterlijk, bijvoorbeeld: invloeden van traumatische gebeurtenissen in het verleden (bijv. pesterijen), gevolgen van zeer sterke onzekerheid (anorexia nervosa, operaties enz.) en dieper liggende oorzaken. Ik heb een post gemaakt die deze dingen ook bespreekt, deze.
No limits.
It's the dark
Veel mensen zijn bang in het donker, en dat is ook niet zo gek. Je lichaam kan niet goed tegen het feit dat één van je zintuigen bijna geen prikkels kan opvangen. Vooral wanneer je 's avonds laat alleen na een enge film naar bed gaat kunnen de rillingen over je rug lopen. In dit geval is het nog niet heel ernstig, dat is meestal na de eerste nacht (of drie) wel over. Maar er zijn ook mensen die gewoon altijd heel bang zijn in het donker. Dat is moeilijker, en daar kom je bijna niet vanaf zonder hulp.
Maar ofcourse gaan we het gewoon proberen! Want wij Paris&Rosenaars (oh mijn god, dat heb ik niet zojuist gezegd...) kunnen alles!
Practical Tips
1. Laat een tijdje een klein lampje aan, maar na een tijdje moet je wel proberen ook dit lampje niet meer nodig te hebben.
2. Probeer de prikkel 'donkerheid' eens te koppelen aan iets positiefs. Je kunt bijvoorbeeld je hoofd een beetje masseren zodra het donker is, of jezelf insmeren met bodylotion of aan iets lekkers ruiken. Zo zal je hoofd automatisch de donkerheid fijner vinden.
3. Zoek uit wáárom je bang bent in het donker. Doordat je bang bent voor dingen als moordenaars, inbrekers enz.? Of door het gevoel dat je nu alleen en eenzaam bent? Of misschien doordat je je door de donker heel negatief voelt en alle slechte herinneringen terugkomen? Pas als je het precies weet, kun je echt geholpen worden.
4. Praat met je ouders over dit probleem, zij weten wat het beste voor je is. Is het echt ernstig door bijvoorbeeld een echt traumatische gebeurtenis? Praat dan met een psycholoog.
*I'm the light in my own darkness.
Hmm, na al deze minder fijne dingen te hebben besproken is het tijd voor een 'awhh'. Toch? Ik vind van wel. Een katje met beanie en bril, aawh!
Liefs,
Linda Ruan
12/07/2012
The Story Of My Wintercoat
Hâllooooo luitjes!
[Ja, ik gebruikte serieus het woord 'luitjes', reuzehip!]
Ik wilde jullie even mijn A-MA-ZING winterjas laten zien! Er zit eigenlijk een best 'grappig' verhaal achter, dat vast niet heel interessant is maar ik vertel het toch.
Dus, twee jaartjes geleden (januari, 2011) was ik met een vriendin in een klein winkelcentrum een beetje oliebollen aan het eten, sneeuwballen gevecht aan het houden en winterspullen (beenwarmers) aan het kopen. Op een zeker moment stapten we 'The Stone' binnen, waar ze o.a. DEPT (daar is mijn jas van), edc, Vero Moda en ONLY verkopen. Toen zag ik een of andere zwart-witte jas hangen en ik werd gewoon zó verliefd, dat, ondanks ik maar zo'n tien euro op zak had, hem gewoon moést passen.
Dus toen ging ik met mijn enorme rugzak, halfaangegeten oliebol onderdompeld in vettige poedersuiker en de 'kritische' blik van mijn vriendin de jas passen. En ja, het vreselijke gebeurde, hij zat perfect (nee hij was iets te groot, maar laten maar doen alsof hij als gegoten zat) en ik voelde me er geweldig in.
Jammer genoeg had ik net een paar dagen daarvoor net een nieuwe jas gekocht en daarbij kon ik van de prijs (€240) bijna een iPhone met abbonement ofzoiets kopen. Dus, dat werd hem niet. Als dramaqueen geborende, heb het hele jaar daarna nog verlangend gedacht aan die jas.
En na een jaar, een héél jaar, namelijk 12 maanden, op 7 januari 2012 (deze datum verzin ik hoor, het was wel ergens in januari), zag ik hem opnieuw weer hangen. En hij was afgeprijsd naar €100. Het was destijds een rib uit mijn lijf (toen had ik nog geen kleedgeld enzo, nu geef ik (iets té!) makkelijk €100 euro uit..) maar na het opnieuw weer passen, kon ik het écht gewoon niet laten.
Die dag had ik wederom te weinig geld bij me, dus ik vroeg met een rood bezweet hoofd aan de winkelier of ze de jas eventjes kon bewaren. Na wat gejammer, gedoe en gesmeek ging ze er eindelijk mee akkoord hem 5 minuten te reserveren.
Dus binnen die 5 minuten greep ik mijn tas bijelkaar, kocht ik nog even snel een sandwich en racede ik naar het ING filiaal dat zo'n 63,4 meter verderop zat. Paniekerig logde ik in op een soort bokserbalvormige computer. Natuurlijk was ik zo idioot om mijn telefoon te vergeten, waardoor ik geen extra geld naar mijn betaalrekening kon overmaken. Nóg paniekeriger vroeg ik met een hoog stemmetje aan de baliemevrouw of het ook zonder mobiel kon. Zij vroeg om een paspoort/ID/rijbewijs, maar die had ik niet bij me.
Na 0,34 minuten stond ik weer in The Stone. Na nog meer van dezelfde smeekroutine, wilde de verkoopster de jas nog wel een half uurtje achterhouden. In dat halfuurtje ben ik met mijn lichaam op adrealinegraad 8921798 naar huis gefietst, daar ben ik helemaal bezweet, rood en hijgerig als een speer geld gaan overmaken. Daarna ben ik (dit keer op sneakers, ik had eerst hakken aan en rennen met hakken is erg pijnlijk) weer naar The Stone gegaan om MIJN jas te kopen.
Toen ik mijn pinpas in de pinautomaat stopte en op 'OK' drukte nadat het bedrag was verschenen, voelde ik me net iemand uit een film met een shopprobleem. Maar in de realiteit viel dat heel erg mee. Maar tegelijkertijd voelde ik me zo machtig. Mijn jas&ik waren nu voor altijd verenigd, niemand zou ons nog kunnen scheiden. Samen konden we de wereld aan.
Met mijn loodzware enorme shoppingbag ging ik vervolgens de wereld rond (= weer terug naar huis).
Dan was er nog een probleem, mijn ouders. Die zouden een kleine hartaanval krijgen bij het bedrag (daarvoor was het hoogste bedrag dat ik ooit helemaal zelf in één keer aan één ding had uitgegeven niet hoger dan €40 euro) en misschien zouden ze wel eisen dat ik hem moest terugbrengen. Daarom heb ik mijn jas serieus bijna een half jaar verstopt, in het achterste hoekje van mijn kast.
Toen ik mijn vriendinnen dit belachelijke verhaal vertelde, vonden zij allemaal dat ik het zo snel mogelijk aan mijn ouders moest vertellen. Dat vond ik diep van binnen ook, wat kon er nou gebeuren? Het was maar een jas.
Dus ergens in juni 2012 (ofterwel ver na de datum dat je items terug kunt brengen naar winkels), tijdens een shoptripje in Rotterdam met mijn moederfiguur, zei ik heel casual: 'Weet je, ik heb trouwens al een winterjas.' En in oktober 2012, liet ik hem eindelijk zien. En mijn moeder was er ook verliefd op.
Eind goed, al goed.
Maar echt waar, mijn jas is een soort aandrijving voor alles. Ik heb zo'n perfect beeld in mijn hoofd, ik in die jas, op New York Time Square, als een drukke PR Management-zakenvrouw. En die wil ik zo enorm graag nastreven! Dat betekent goede cijfers op school, NT profiel, economische studie, later in New York wonen en gezond blijven eten (om nog in de jas te passen). Raar dat ik mijn hele leven door 1 jas laat bepalen :).
Trouwens... voor de mensen die mij 'leuk' (=erg dramatisch) vinden schrijven, mijn schrijftip is: Probeer zoveel mogelijk onzinnige rare bijvoeglijknaamwoorden te gebruiken, en ik probeer mezelf altijd zo sukkelig en stom mogelijk neer te zetten.
Liefs,
Linda Ruan
[Ja, ik gebruikte serieus het woord 'luitjes', reuzehip!]
Ik wilde jullie even mijn A-MA-ZING winterjas laten zien! Er zit eigenlijk een best 'grappig' verhaal achter, dat vast niet heel interessant is maar ik vertel het toch.
Dus, twee jaartjes geleden (januari, 2011) was ik met een vriendin in een klein winkelcentrum een beetje oliebollen aan het eten, sneeuwballen gevecht aan het houden en winterspullen (beenwarmers) aan het kopen. Op een zeker moment stapten we 'The Stone' binnen, waar ze o.a. DEPT (daar is mijn jas van), edc, Vero Moda en ONLY verkopen. Toen zag ik een of andere zwart-witte jas hangen en ik werd gewoon zó verliefd, dat, ondanks ik maar zo'n tien euro op zak had, hem gewoon moést passen.
Jammer genoeg had ik net een paar dagen daarvoor net een nieuwe jas gekocht en daarbij kon ik van de prijs (€240) bijna een iPhone met abbonement ofzoiets kopen. Dus, dat werd hem niet. Als dramaqueen geborende, heb het hele jaar daarna nog verlangend gedacht aan die jas.
Die dag had ik wederom te weinig geld bij me, dus ik vroeg met een rood bezweet hoofd aan de winkelier of ze de jas eventjes kon bewaren. Na wat gejammer, gedoe en gesmeek ging ze er eindelijk mee akkoord hem 5 minuten te reserveren.
Na 0,34 minuten stond ik weer in The Stone. Na nog meer van dezelfde smeekroutine, wilde de verkoopster de jas nog wel een half uurtje achterhouden. In dat halfuurtje ben ik met mijn lichaam op adrealinegraad 8921798 naar huis gefietst, daar ben ik helemaal bezweet, rood en hijgerig als een speer geld gaan overmaken. Daarna ben ik (dit keer op sneakers, ik had eerst hakken aan en rennen met hakken is erg pijnlijk) weer naar The Stone gegaan om MIJN jas te kopen.
Toen ik mijn pinpas in de pinautomaat stopte en op 'OK' drukte nadat het bedrag was verschenen, voelde ik me net iemand uit een film met een shopprobleem. Maar in de realiteit viel dat heel erg mee. Maar tegelijkertijd voelde ik me zo machtig. Mijn jas&ik waren nu voor altijd verenigd, niemand zou ons nog kunnen scheiden. Samen konden we de wereld aan.
Met mijn loodzware enorme shoppingbag ging ik vervolgens de wereld rond (= weer terug naar huis).
Dan was er nog een probleem, mijn ouders. Die zouden een kleine hartaanval krijgen bij het bedrag (daarvoor was het hoogste bedrag dat ik ooit helemaal zelf in één keer aan één ding had uitgegeven niet hoger dan €40 euro) en misschien zouden ze wel eisen dat ik hem moest terugbrengen. Daarom heb ik mijn jas serieus bijna een half jaar verstopt, in het achterste hoekje van mijn kast.
Toen ik mijn vriendinnen dit belachelijke verhaal vertelde, vonden zij allemaal dat ik het zo snel mogelijk aan mijn ouders moest vertellen. Dat vond ik diep van binnen ook, wat kon er nou gebeuren? Het was maar een jas.
Dus ergens in juni 2012 (ofterwel ver na de datum dat je items terug kunt brengen naar winkels), tijdens een shoptripje in Rotterdam met mijn moederfiguur, zei ik heel casual: 'Weet je, ik heb trouwens al een winterjas.' En in oktober 2012, liet ik hem eindelijk zien. En mijn moeder was er ook verliefd op.
Eind goed, al goed.
Maar echt waar, mijn jas is een soort aandrijving voor alles. Ik heb zo'n perfect beeld in mijn hoofd, ik in die jas, op New York Time Square, als een drukke PR Management-zakenvrouw. En die wil ik zo enorm graag nastreven! Dat betekent goede cijfers op school, NT profiel, economische studie, later in New York wonen en gezond blijven eten (om nog in de jas te passen). Raar dat ik mijn hele leven door 1 jas laat bepalen :).
Trouwens... voor de mensen die mij 'leuk' (=erg dramatisch) vinden schrijven, mijn schrijftip is: Probeer zoveel mogelijk onzinnige rare bijvoeglijknaamwoorden te gebruiken, en ik probeer mezelf altijd zo sukkelig en stom mogelijk neer te zetten.
Liefs,
Linda Ruan
12/04/2012
Personal: The Beauty Within (no make-up pics)
Ben jij zo iemand die nauwelijks naar buiten durft te gaan zonder make-up op? Of kan je prima de hele dag 'volhouden' zonder ook maar 1 likje mascara? Ik ben door een lezeres uitgedaagd foto's van mij zonder make-up te posten en iets te vertellen over (mijn) make-up. Oke grapje, ik ben eigenlijk alleen uitgedaagd om foto's van mij zonder make-up op internet te zetten en ik vertel er wat bij om de post wat langer te maken :).
Hieronder een foto van mij met nog een flinke eyelinerstreep:
Lichtere eyelinerstreep:
En... tadaaa! Helemaal zonder make-up:
Ik heb je challenge gehaald! Het was ook niet heel moeilijk voor me hoor, als je kijkt naar wat oudere posts draag ik sowieso helemaal geen make-up op mijn foto's. Nu is het make-up waar ik over praat ook niet extreem veel, ik draag bijvoorbeeld geen foundation/rouge/oogschaduw/lipgloss, alleen eyeliner (I love the classic wink!) en mascara (en daar heb ik een goede rede voor: ik ben Aziaat. Die hebben bijna geen wimpers).
De laatste tijd (laten we zeggen... de laatste 2 maanden) kom inderdaad niet meer mijn deur uit zonder eyeliner en mascara, niet naar school in elk geval (een blokje om naar een supermarkt kan nog wel).
Ik weet eigenlijk niet waarom ik daar uberhaupt moeite mee heb, aangezien ik tot twee maanden geleden sowieso bijna nooit make-up naar school droeg. Ik denk dat het komt doordat ik nu zo gewend ben aan mijn gezicht met make-up, dat ik mezelf lelijk (of nou ja, minder aantrekkelijk?) ben gaan vinden zonder make-up en dat terwijl ik vroeger gewoon best blij was met mezelf zonder make-up.
Dus ik ga proberen mijn uiterlijk weer te apprecieren zonder make-up. Ik vind het niet heel makkelijk, als ik kijk naar de rechterfoto denk ik eerder 'ielw!' dan 'dat ben ik en daar ben ik trots op'. Maar het gaat me lukken, want ik kan alles. Kijk, daar is de extreme zelfverzekerdheid weer (ik dacht bijna dat ik het kwijt was)!
Daarbij, uiteindelijk maakt make-up je niet mooi, het is slechts een hulpmiddel om je eigen schoonheid te vergroten. Dus ik zeg nu niet dat iedereen veel mooier is zonder make-up, want, geef maar toe, iedereen ziet er beter uit met een klein likje her en der, maar we moeten leren onszelf ook mooi te vinden zonder, want uiteindelijk is natuurlijk het innerlijk dat veel meer telt, The Beauty Is Within.
Hoeveel make-up draag jij? En durf je jezelf publiekelijk te vertonen zonder?
Liefs,
Linda Ruan
Hieronder een foto van mij met nog een flinke eyelinerstreep:
Lichtere eyelinerstreep:
En... tadaaa! Helemaal zonder make-up:
Ik heb je challenge gehaald! Het was ook niet heel moeilijk voor me hoor, als je kijkt naar wat oudere posts draag ik sowieso helemaal geen make-up op mijn foto's. Nu is het make-up waar ik over praat ook niet extreem veel, ik draag bijvoorbeeld geen foundation/rouge/oogschaduw/lipgloss, alleen eyeliner (I love the classic wink!) en mascara (en daar heb ik een goede rede voor: ik ben Aziaat. Die hebben bijna geen wimpers).
De laatste tijd (laten we zeggen... de laatste 2 maanden) kom inderdaad niet meer mijn deur uit zonder eyeliner en mascara, niet naar school in elk geval (een blokje om naar een supermarkt kan nog wel).
Ik weet eigenlijk niet waarom ik daar uberhaupt moeite mee heb, aangezien ik tot twee maanden geleden sowieso bijna nooit make-up naar school droeg. Ik denk dat het komt doordat ik nu zo gewend ben aan mijn gezicht met make-up, dat ik mezelf lelijk (of nou ja, minder aantrekkelijk?) ben gaan vinden zonder make-up en dat terwijl ik vroeger gewoon best blij was met mezelf zonder make-up.
Dus ik ga proberen mijn uiterlijk weer te apprecieren zonder make-up. Ik vind het niet heel makkelijk, als ik kijk naar de rechterfoto denk ik eerder 'ielw!' dan 'dat ben ik en daar ben ik trots op'. Maar het gaat me lukken, want ik kan alles. Kijk, daar is de extreme zelfverzekerdheid weer (ik dacht bijna dat ik het kwijt was)!
Daarbij, uiteindelijk maakt make-up je niet mooi, het is slechts een hulpmiddel om je eigen schoonheid te vergroten. Dus ik zeg nu niet dat iedereen veel mooier is zonder make-up, want, geef maar toe, iedereen ziet er beter uit met een klein likje her en der, maar we moeten leren onszelf ook mooi te vinden zonder, want uiteindelijk is natuurlijk het innerlijk dat veel meer telt, The Beauty Is Within.
Hoeveel make-up draag jij? En durf je jezelf publiekelijk te vertonen zonder?
Liefs,
Linda Ruan
12/02/2012
Random Little Notebook + The Winnar Is...
Goodevening! :)
Het is weer tijd voor een korte update!
Ik luister op dit moment naar 'Troublemaker' van Olly Murs, een nummer een beetje in de stijl van Maroon 5, super!
Fotoblooper:
Waarom heb ik een soort rare neiging om altijd mijn wangen op te blazen op foto's?
Trouwens, hier ziet mijn haar er nog best goed uit, maar de laatste tijd klit het heel erg. Het komt denk ik door de bleek en door het feit dat ik altijd te lui ben om mijn haar te fohnen na het wassen...
Ik zit erover na te denken om een 'Wreck This Journal' te beginnen en mijn vorderingen telkens te posten, wat vinden jullie?
Voor degenen die niet weten wat een Wreck This Journal boekje is: het is een boekje waar allemaal opdrachten instaan, bedoeld om je creatieve grenzen te verleggen en om het boekje te vernietigen. Bijvoorbeeld: Sta met modderschoenen op deze pagina, neem deze pagina mee onder de douche, bedek deze pagina met allemaal kantoorspullen etc.
Ik ben de laatste tijd veel nieuwe 'verslavingen' van mezelf tegengekomen, die waarschijnlijk altijd al in mij hebben gezeten maar zich nu pas uitdrukken.
1. Pindakaas. Mijn moeder kocht laatst weer pindakaas (na 5 pindakaasloze jaren) en ik heb die middag met een lepel (!) bijna de hele pot leeggegeten...
2. Jongens die in een beetje een preppy stijl gekleed zijn. Vlinderdasjes, bretels, hogere broeken, oxfords, brillen en hoedjes. Very handsome!
En ik snap het als jullie mijn geklaag over schoolzaken een beetje zat zijn, maar ooh ik heb dinsdag (overmorgen dus!) al mijn Cambridge FCE Engels examen! En een lezeres vroeg om wat tips voor het plannen van je huiswerk/leerwerk en jezelf er dan ook echt aan te houden.
Wat basistips (ook voor mezelf):
1. Geef niet toe aan het internet/je mobiele telefoon/televisie.
Zorg dat al je elektronica (behalve je studeerlampje) uitstaan! In mijn toetsweek heb ik tijdelijk mijn internet wachtwoord veranderd.
2. Plan nauwkeurig
Plannen is zeker geen tijdverspilling, het kan je zelfs een hoop tijd besparen! Wees wel realistisch, je kunt het niet aan om 6 uur achterelkaar te leren zonder pauze, dus plan om het uur een pauze van ongeveer een kwartier in.
3. Goede omgeving
Studeer in een rustige omgeving. Wanneeer er helemaal geen afleidingen meer zijn, kun je helemaal opgaan in het onderwerp en kun je het heel snel heel goed leren.
4. Oefenen
Met bijvoorbeeld Engels en Wiskunde baart oefening kunst! Dus maak een aantal opgaven opnieuw, hierdoor zul je veel meer leren dan een uur naar dezelfde bladzijde te staren.
And the winnar is...
Na wat gedoe, kan ik nu eindelijk de winnaar bekend maken van de Zalando win-actie!
Ik heb het als volgt gedaan: op volgorde van de reacties heb ik de deelnemers een 'nummer' gegeven. De mensen die precies alles hadden gedaan werden twee keer ingedeeld en hadden dus dubbel zoveel winkans.
Dus het lijstje was alsvolgt:
1. Merel
2. Pauline
3. Kim
4. Kim
5. Carlijn
6. Sophie
7. Maria
8. Maria
9. Deborah
10. Deborah
En vervolgens heb ik via www.random.org de winnaar 'gekozen'....
Dus Kim, gefeliciteerd! Je hebt als het goed is een mailtje ontvangen! Voor de anderen: bedankt voor het meedoen! :)
En nog een aantal foto's van een feestje van een vriendin...
Liefs,
Linda Ruan
Het is weer tijd voor een korte update!
Ik luister op dit moment naar 'Troublemaker' van Olly Murs, een nummer een beetje in de stijl van Maroon 5, super!
Fotoblooper:
Waarom heb ik een soort rare neiging om altijd mijn wangen op te blazen op foto's?
Trouwens, hier ziet mijn haar er nog best goed uit, maar de laatste tijd klit het heel erg. Het komt denk ik door de bleek en door het feit dat ik altijd te lui ben om mijn haar te fohnen na het wassen...
Ik zit erover na te denken om een 'Wreck This Journal' te beginnen en mijn vorderingen telkens te posten, wat vinden jullie?
Voor degenen die niet weten wat een Wreck This Journal boekje is: het is een boekje waar allemaal opdrachten instaan, bedoeld om je creatieve grenzen te verleggen en om het boekje te vernietigen. Bijvoorbeeld: Sta met modderschoenen op deze pagina, neem deze pagina mee onder de douche, bedek deze pagina met allemaal kantoorspullen etc.
Ik ben de laatste tijd veel nieuwe 'verslavingen' van mezelf tegengekomen, die waarschijnlijk altijd al in mij hebben gezeten maar zich nu pas uitdrukken.
1. Pindakaas. Mijn moeder kocht laatst weer pindakaas (na 5 pindakaasloze jaren) en ik heb die middag met een lepel (!) bijna de hele pot leeggegeten...
2. Jongens die in een beetje een preppy stijl gekleed zijn. Vlinderdasjes, bretels, hogere broeken, oxfords, brillen en hoedjes. Very handsome!
En ik snap het als jullie mijn geklaag over schoolzaken een beetje zat zijn, maar ooh ik heb dinsdag (overmorgen dus!) al mijn Cambridge FCE Engels examen! En een lezeres vroeg om wat tips voor het plannen van je huiswerk/leerwerk en jezelf er dan ook echt aan te houden.
Wat basistips (ook voor mezelf):
1. Geef niet toe aan het internet/je mobiele telefoon/televisie.
Zorg dat al je elektronica (behalve je studeerlampje) uitstaan! In mijn toetsweek heb ik tijdelijk mijn internet wachtwoord veranderd.
2. Plan nauwkeurig
Plannen is zeker geen tijdverspilling, het kan je zelfs een hoop tijd besparen! Wees wel realistisch, je kunt het niet aan om 6 uur achterelkaar te leren zonder pauze, dus plan om het uur een pauze van ongeveer een kwartier in.
3. Goede omgeving
Studeer in een rustige omgeving. Wanneeer er helemaal geen afleidingen meer zijn, kun je helemaal opgaan in het onderwerp en kun je het heel snel heel goed leren.
4. Oefenen
Met bijvoorbeeld Engels en Wiskunde baart oefening kunst! Dus maak een aantal opgaven opnieuw, hierdoor zul je veel meer leren dan een uur naar dezelfde bladzijde te staren.
And the winnar is...
Na wat gedoe, kan ik nu eindelijk de winnaar bekend maken van de Zalando win-actie!
Ik heb het als volgt gedaan: op volgorde van de reacties heb ik de deelnemers een 'nummer' gegeven. De mensen die precies alles hadden gedaan werden twee keer ingedeeld en hadden dus dubbel zoveel winkans.
Dus het lijstje was alsvolgt:
1. Merel
2. Pauline
3. Kim
4. Kim
5. Carlijn
6. Sophie
7. Maria
8. Maria
9. Deborah
10. Deborah
En vervolgens heb ik via www.random.org de winnaar 'gekozen'....
Dus Kim, gefeliciteerd! Je hebt als het goed is een mailtje ontvangen! Voor de anderen: bedankt voor het meedoen! :)
En nog een aantal foto's van een feestje van een vriendin...
Liefs,
Linda Ruan
Subscribe to:
Posts (Atom)