How to... Face Your Fears? #1

Natuurlijk, mijn blog is gezellig en gaat over mijn leventje, kleding, schoenen en andere leuke dingen. Maar ik wil jullie, en mezelf, ook iets serieus en erg nuttigs bijbrengen. Iets als angsten overwinnen.

Iedereen heeft wel angsten. Of het nou iets is als slakken (brrr!) en spinnen, of dat het iets is wat dieper ligt, zoals afwijzing en afkeur, liever mijden we ze allemaal. Maar, is mijden wel de beste manier? Kan het misschien grofweg zo zijn dat, wanneer je al je angsten alleen maar ontloopt, ze juist opstapelen en op een gegeven moment op je onzekerheid toeslaan? Dit is iets waar ik de laatste tijd veelal over nadenk, en mijn conclusie, na zo'n 20 uur beraad met mijn hoofd, is dat de beste oplossing uiteindelijk toch is om je angsten te overwinnen.



Zelfvertrouwen
Het enige wat angsten overwinnen echt met je doet (naast adrenaline produceren) is je zelfvertrouwen opkrikken. Wanneer je je angsten hebt overwonnen, betekent dit dat je het een plaatsje in je hoofd kunt geven en het met rust kunt laten.

'Never Say Never'
Nee, niet dat nummer van Justin Bieber. Maar, ik zei altijd dat sommige dingen nooooit zou durven, maar een aantal daarvan heb ik uiteindelijk wel gedaan. Mijn eigen angsten zijn/waren: zingen voor publiek, slakken en alle andere insecten, onzekerheden qua uiterlijk, in het pikkedonker slapen, ongeliefdheid, afwijzing, dood, de niet-fijne waarheid recht in iemands gezicht zeggen, verdwaling en zelfs openlijk zijn over al mijn angsten.

Die laatste heb ik nu al een beetje overwonnen, door dit verhaal te houden op mijn blog (www stands for World Wide Web!). Alle anderen ga ik stuk voor stuk behandelen, sinds dit wel ongeveer de meest voorkomende angsten zijn. Dit artikel is niet alleen voor jullie geschreven, maar ook voor mezelf. Ik schrijf het als een soort handboek voor mezelf om al deze angsten te proberen overwinnen.



Elke vorm van entertainment voor publiek
Voor mij is dit vooral zingen, omdat ik daar (nog) vrij onzeker over ben, maar dit is voor iedereen natuurlijk verschillend. Of het nou gaat om zingen, dansen, acteren, comedian zijn of model lopen, je bent altijd bang voor afkeuring door het publiek. Zelf heb ik al wat langer ervaring met dansen en model lopen, op een een of andere manier maakt acteren mij niets uit (misschien omdat ik dan in de huid kruip van een ander personage) en comedian zijn ben ik niet bepaald van plan (al ben ik natuurlijk heel grappig in mijn vriendenkring :D).

Alleen zingen. Dat vervloekte iets. Wanneer ik alleen thuis, met alle deuren goed op slot, alles gaf wat ik kon geven, vond ik het allemaal best goed klinken. Maar daar was ik niet zeker van. Ik dacht, of ik klink echt als een hoopje stront, of ik klink ontzettend goed en wordt de volgende Beyonce. Dus ik, en hier komt het momentje van overkom je angsten, vroeg aan een klasgenoot die vrij muzikaal is, of hij mij erop kon beoordelen. Hij was er heel enthousiast over, en zoals verwacht door iedereen behalve ikzelf, was het uiteindelijk een middenweg. Geen hoopje stront, maar ook geen Beyonce. Hmm. Hij zei dat ik heel mooi kon zingen, maar gewoon moest oefenen, wilde ik echt goed worden.

Mijn vriendinnen voelden zich beledigd (op een niet al te serieuze manier natuurlijk), dus ik ga binnenkort ook wat aan hen laten horen. Stap voor stap ga ik deze kant van mezelf steeds meer openbaren, nu zing ik thuis zelfs met de deuren open! Maar pas wanneer ik echt voor publiek heb gezongen (dat staat op mijn before I die lijstje), mag ik pas echt van mezelf zeggen dat ik deze angst heb overwonnen. Vind ik.



Slakken en andere griezelbeesten
Een aantal van mijn (geweldige lieve, natuurlijk) vriendinnen vinden deze 'dingen' schattig. Why?! Ze zijn simpelweg eng en smerig. Ik ben vreselijk bang voor ze (slakken in het speciaal, gatsie), en ik denk grotensdeels van de (vrouwelijke) bevolking ook zo over ze denkt.



Maar hoe overkom je de angst voor insecten? Ze knuffelen? Ze vrolijk in je kamer laten rondzoemen? Naar mijn mening, door ze simpelweg aan te raken. Dat klinkt heel vreemd, maar wanneer je ze eenmaal ooit hebt aangeraakt, zal je er de volgende keer niet meer gillend door willen wegrennen. Verder is deze 'angst' niet bepaald het diepste wat er bestaat (al zijn er natuurlijk wel mensen met een serieuze fobie voor insecten zoals ik voor slakken, maar laat maar) en is het dus ook niet vreselijk belangrijk om de angst te overwinnen. Dus laten we er maar weer even over ophouden ok? :)

Dat was het weer voor nu, in de volgende Face Your Fears ga ik de volgende drie angsten op mijn lijstje behandelen. Wel moet ik melden dat er zo enorm veel te vertellen is over deze onderwerpen, dat ik het maar even kort houd en misschien later nog een uitgebreid artikel over sommige onderdelen plaats.

Zijn er nog angsten die jullie graag behandeld willen zien, naast mijn angsten? Bijvoorbeeld, angst om te dragen wat je wilt, om je eigen mening te geven of genante dingen te bespreken met je ouders?

Liefs,

Linda