VLOG Filmpje Milaan/Venetië!

Lieve lezers,

Zoals jullie waarschijnlijk wel gemerkt hebben, ben ik zo ongeveer gestopt met mijn blog. Dit vind ik uiteraard erg jammer en soms voel ik nog wel de kriebels in mijn vingers om te gaan schrijven, maar ik heb het dit jaar eenmaal heel erg druk met school en andere dingen, dus ik kom er niet aan toe om met regelmaat berichten te kunnen posten. Wel zal ik waarschijnlijk af en toe updates plaatsen en eventueel outfitposts, omdat ik er toch niet helemaal een punt achter kan zetten. Ik hoop dat jullie het me vergeven en toch kunnen genieten van de enkele posts die ik hier zal plaatsen!

Dan nu, beter (een beetje heel erg... ) laat dan nooit, mijn vlog van de keer dat ik naar Milaan ging (klik)! Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk te filmen, helaas ben ik wat footage kwijtgeraakt, maar zelf vind ik het toch wel een leuk geheel geworden!

Ook ga ik zeer binnenkort (over 2 dagen!!) naar Rome en Florence, daar zal ik een vlog van proberen te maken en ik heb er ook al eentje klaarstaan. Ik denk er wel aan om meer filmpjes te maken, die ik allemaal ook hierop zal zetten, dus neem gerust om de tijd een kijkje! :)

Liefs,
Linda Ruan

Oh, Paris!

Goooood evening,

I decided to write some English today because I've been feeling this language a little better than Dutch recently. I will be blogging with more structure and more often from now on (I promise!) because I really enjoy doing it, but for some reason I haven't been so inspired to write anything lately. And if so, I'll probably be doing more personal life blogging, about scientific stuff, experiences or cool events I've attended, with fashion being a little on the background. 

Anyway, I went on a schooltrip to Paris a couple months ago, but I just couldn't find the time to sort my photo's out, but the magical moment has finally arrived. Paris was, said on its Parisiennes, superbe! Ofcourse it was. Just wasting afternoon sun lounging around at Champs-Élysees with my best friends, trying out authentic macarons, seeing Paris' view from Paris' heart (Eiffeltower. Yes.), going to sleep too late, waking up too early, eating crêpes, discovering French art, doing the typical tourists stuff, shopping real French vintage, performing as a street-artist, being on the bus 5 hours per day and going to the coolest scientific place ever... yes, that included pretty much my week in France.

How to... BE HAPPY?! (Personal)

Lieve/geweldige/mooie mensen,

Gelukkig zijn lijkt voor sommigen moeilijk, maar het is eigenlijk het simpelste wat er bestaat. Ik heb al heel erg lang niet geblogd, dus ik betwijfel of er nog mensen zijn die dit bericht ooit gaan lezen, maar ik wil graag met anderen delen wat ik de afgelopen tijd heb geleerd.

De passie om weer te beginnen met bloggen (of in elk geval dit bericht erop te zetten) kwam pas kort geleden terug. Dat was ongewoon voor mij, aangezien ik eerst niet langer kon dan een week zonder iets van me te laten horen (oké oké er waren tijden dat ik extreem lui was). Al die maanden waarin ik afwezig was, waren voor mij een vrij donkere periode. Maar, ik ben er langzaam weer bovenop gekomen en sinds kort voel ik me beter dan ooit. Ik voel me nu zo goed en gemotiveerd dat ik mijn "verhaal" en hoe het me is gelukt gewoon moét delen.

What is wrong?

Ik wil vertellen hoe mijn eigen situatie in elkaar zat, maar dit is moeilijk voor mij aangezien het erg persoonlijk is (en dit niet bepaald privé, maar ik ben ook een idioot). Ik hou het er maar op dat het halfjaar dat voorbij is gegaan in elk geval de minst fijne tijd die ik ook heb gehad. Ik verloor mensen die mij dierbaar waren, was altijd van huis waardoor mijn band met mijn ouders verzwakte en veel ruzie had met hen. Vrienden/vriendinnen om mij heen bleken depressief te zijn en ik begon op het internet met suïcidaal en depressieve mensen te praten. Om te helpen, dacht ik, want ik wilde graag een persoon zijn waarbij ze alles kwijt konden. Ik raakte beïnvloed door hen en werd steeds negatiever en negatiever. Ik was constant mentaal afwezig, voelde me waardeloos en mijn cijfers begonnen omlaag te gaan, hoe hard ik ook leerde. Ik sliep 's nachts nog maar heel weinig en heel slecht. Ik werd onzeker over mezelf en kwam aan van overmatig eten, hierdoor werd ik ook onzelfverzekerd. Snel waren er dagen dat ik helemaal niets deed, behalve in mijn bed te liggen. Er ging geen dag meer voorbij dat ik niet huilde, uit hulpeloosheid en verwarring.